Gedenksteen in Graniet

Selecteer ... De mens hij is als bloemen die bloeien op de velden, de wind waait en ze zijn er niet meer. Konden we nog maar even praten, konden we nog maar even bij je zijn. Jou te moeten missen doet ons zoveel pijn. Nooit zullen wij nog beleven wat jij met zoveel liefde hebt gegeven. Alles vergaat, alles verdwijnt behalve de herinnering aan jou. Heengaan is niet verdwijnen, is koesteren en blijven herinneren. Al wat de liefde kan schenken, een bloem, een traan, een gedenken. Bomen kunnen in het landschap staan in volle rust en helemaal compleet. Er klonk in jou een levenslied, een echte vriend vergeten we niet. Jou vergeten kunnen we niet, wij leven verder met een stil verdriet. Wie in onze herinnering voortleeft, vergeten we nooit! Je onsterfelijkheid ligt in de herinneringen die je nalaat bij hen die je liefhad. Nu dekt de rust alle pijn en zorgen toe. Uit ons midden, maar voor goed in ons hart.